πηγή Music Corner
Τρίτη 12 Ιουνίου και το βραδινό μου πρόγραμμα γράφει Socialista. Μια παντελώςjazzεμένη παρέα με έπεισε να φτάσω μέχρι το Γκάζι και να περάσουμε ένα βράδυ μαζί. Η σύστασή της παραπάνω από ικανοποιητική. Παντελής Αμπαζής, τον οποίο δεν είχε τύχει να δω live αλλά τα τραγούδια του τα έχω ακούσει πολλάκις στο YouTube. Γεράσιμος Γεννατάς, ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς που έχουμε αυτή τη στιγμή στη χώρα μας.Αντώνης Λουδάρος, παλαιάς καλής κοπής showman, κάτι που σπανίζει σήμερα. Άντα Λιβιτσάνου, φωνάρα και εξαιρετική παρουσία σε musical, η οποία θεωρώ πως έχει αδικηθεί από τους τηλεοπτικούς της ρόλους. Λάμπρος Φισφής, νεόκοπος standup comedian που μπήκε φέτος στις τηλεοπτικές μας οθόνες με το «Κάψτε το σενάριο» από τη συχνότητα του Mega Channel. Δεν είχα παρακολουθήσει την εκπομπή αλλά είχα ακούσει καλά λόγια.
Ένα δεκάλεπτο πριν την έναρξη και στο μαγαζί υπάρχει συνωστισμός κόσμου σε αρκετά σημεία με αποτέλεσμα κάποιοι να δυσκολεύονται να δουν στη σκηνή. Ίσως γι’ αυτό έφταιγε ότι ήταν ανοιχτό μόνο το μπροστινό μέρος του μαγαζιού, γεγονός που περιόριζε τον κόσμο και παράλληλα έκανε τη δουλειά των σερβιτόρων πιο δύσκολη. Οι γκρίνιες και το σπρώξιμο όμως τελείωσε γρήγορα μιας και οι καλλιτέχνες μας ήταν έτοιμοι για την έναρξη του show!
Πρώτος στη σκηνή ανεβαίνει ο Λάμπρος για μια πρώτη δόση από standup comedy. Θεματολογία που αντλήθηκε κυρίως από την κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, την τιμή της βενζίνης, την ευγένεια και την παιδεία του Έλληνα οδηγού και φυσικά το δίπολο Αριστερά – Δεξιά. Γέλασα αρκετά σε πολλά σημεία, πληροφορήθηκα μάλιστα ότι κάποια απο αυτά είχαν ειπωθεί και στα επεισόδια του «Κάψ’ τε το σενάριο».
Στη συνέχεια το μικρόφωνο παίρνει ο Παντελής Αμπαζής με το χαρακτηριστικό του μαύρο μπλουζάκι με το μήνυμα «Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια», και πλαισιωμένος από τα δύο λαϊκά του κορίτσια Κωνσταντίνα Γκόρου και Στεφανία Φιλιάδη. Φυσικά οι αναφορές στην κλασσική πλέον παράστασή του δε σταμάτησαν εκεί μιας και η εμφάνιση του ξεκίνησε με το μανιφέστο υπέρ των λαϊκών κοριτσιών και το ομώνυμο κομμάτι. Η αδυναμία του στο γυναικείο φύλο συνεχίστηκε με το «Svetlana» αφιερωμένο σε μια δίμετρη ξανθιά Ρωσίδα την οποία ενσάρκωσαν παράλληλα Άντα Λιβιτσάνου και Αντώνης Λουδάρος! Ο Γεράσιμος Γεννατάς αρκέστηκε στο ρόλο του καμμένου από Ρωσίδα. Στο συγκεκριμένο σημείο χώρεσε φυσικά και μία χιουμοριστική βερσιόν της τελευταίας εθνικής μας κατάκτησης, της …πολιτισμένης πολιτικής διένεξης μεταξύ Κασιδιάρη, Κανέλλη και Δούρου με τον απαραίτητο Ριζοσπάστη, ευγενικές χειρονομίες και αβρότητες. Μετά από αυτό το εμβόλιμο σκετσάκι ο Παντελής Αμπατζής συνέχισε με μερικά ακόμα τραγούδια του στο γνώριμο, jazz, swing, ελαφρό υφάκι και το χιουμοριστικό στίχο δημιουργώντας μια πολύ κεφάτη ατμόσφαιρα. Περισσότερες λεπτομέρειες στο album που αναμένεται να κυκλοφορήσει.
Ήταν σειρά του Γεράσιμου Γεννατά να ανέβει στη σκηνή ο οποίος επέλεξε πρόζα για το δικό του κομμάτι του show, με ανέκδοτα, σχόλια και μια χιουμοριστική ψευδή βερσιόν στις «Θαλασσιές Χάντρες». Το γέλιο έβγαινε αβίαστα μιας και ο Γεράσιμος είναι ένα γνήσιο κωμικό ταλέντο, αν και τον έχω απολαύσει εξίσου σε δραματικό ρόλο στο θέατρο. Τελειώνει και το δικό του κομμάτι για να περάσει η σκηνή στον Αντώνη Λουδάρο και την Άντα Λιβιτσάνου για μουσική συνέχεια. «Είσαι παιδί μου πειρασμός», «Ρίτα Ριτάκι», «Rehab», «One way or another»… επιλογές κλασσικών κεφάτων κομματιών που έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ουσιαστικά το α’ μέρος είχε τελειώσει και οι 4 jazzεμένοι φίλοι μας βγήκαν στη σκηνή για ένα reprise στο ίδιο ύφος. Πρώτος και πάλι ο Λάμπρος Φισφής ο οποίος είχε λυθεί πολύ περισσότερο απο την έναρξη και πραγματικά με έκανε να χτυπιέμαι από τα γέλια, όχι μόνο με το περιεχόμενο αλλά κυρίως με το ύφος του. Μετά ξαναβγήκε ο Γεράσιμος Γεννατάς, ο οποίος εμφανίστηκε στη σκηνή με μια ομπρέλα και ένα σκετσάκι βασισμένο γύρω από το «Ένα βράδυ που ‘βρεχε» το οποίο προϋπέθετε και αρκετά διαδραστικό με το κοινό. Ο Παντελής Αμπαζής μας χάρισε μερικά ακόμα από τα τραγούδια του δίνοντας για τα καλά το στίγμα του μποέμ χιουμορίστα και ο Αντώνης Λουδάρος με μικρά αλλά πετυχημένα χιουμοριστικά σχόλια ανάμεσα στα τραγούδια που επέλεξε ολοκλήρωσε το σατυρικό μέρος του προγράμματος. Για το τέλος η Άντα Λιβιτσάνου μας φύλαγε μια πιο rock στροφή με Joplin και Guns N’ Roses, όχι πολύ ταιριαστά με το υπόλοιπο ύφος της παράστασης, αλλά της έδωσαν τη δυνατότητα να ξεδιπλώσει τις φωνητικές της δυνατότητες. Αφού και η Άντα μας αποχαιρέτησε, τη σκυτάλη παρέλαβε η backing band Hasta Banana, η οποία συνέχισε το πρόγραμμα με πολύ καλές μουσικές επιλογές.
Η αλήθεια είναι ενώ γέλασα και ευχαριστήθηκα τα τραγούδια κάτι μου έλειπε. Έλειπε το δέσιμο ανάμεσα στα 5 διαφορετικά πρόσωπα της παράστασης και σε αυτό που είχε επιλέξει ο καθένας να παρουσιάσει. Έχοντας ακούσει τα καλύτερα για τα «Λαϊκά Κορίτσια» ευχαριστήθηκα που είδα τον Παντελή Αμπαζή και τις ζαμπετοswing επιρροές του, περίμενα όμως περισσότερη χημεία και κοινά σημεία με το Γεννατά και το Λουδάρο. Ο Φισφής ήταν ένα καλό opening act και η Λιβιτσάνου περιορίστηκε σχεδόν αποκλειστικά στο τραγούδι και στο ρεπερτόριο του στυλ της ενώ είχε τη δυνατότητα να ταιριάξει με το ύφος της παράστασης πολύ καλύτερα. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα ευχάριστο πρόγραμμα που συνδυάζει καλή μουσική με standup comedy οπότε αν είστε fan σπεύσατε…!
